Nâzım Hikmet ömrünün son on yılında sürekli seyahat eder. Sofya’da yönetim ile Bulgaristan Türkleri arasında arabuluculuk yapar; Viyana’da yapılan Dünya Barış Kongresi’ne katılır, Aragon, Neruda, Joliot-Curie, Amado gibi isimlerle tanışır; Prag’da Uluslararası Barış Ödülü’nü alır; Dünya Barış Konseyi’nin toplantısı için Pekin’e gider; Berlin’de Kore Savaşı’na karşı düzenlenen toplantıya katılır.
Yolculukları sırasında kalp hastalığı kendini hissettirmeye başlar. Bir süre hastanede yatar, ancak 1952 sonunda Dünya Barış Konseyi’nin yönetici kadrosuna girdiği için Viyana, Stockholm, Berlin, Prag, Budapeşte, Helsinki gibi şehirlere yolculukları sürer. Sağlığı çok elvermese de vazgeçmediği bu yolculuklar Kafkaslardan Küba’ya, Paris’ten Varşova’ya çok geniş bir coğrafyaya yayılır.
İlk resmi gezisini 1951 Ağustos’unda Doğu Almanya’nın başkenti Berlin’e yapar.